فیلم کوتاه هفته دوازدهم، مصیبت دردناک برای یک زن
فیلم کوتاه هفته دوازدهم، یک داستان خانوادگی کوتاه است که در دستشویی یک مرکز خرید می گذرد. داستانی شخصی و تلخ با یک تراژدی عمیق و دلخراش.
در سکانس اولیه فیلم، زنی در حال از دست دادن جنین دوازده هفته‌ای خود است در حالی که زن پر حرف دیگری در دستشویی کناری او با تلفن صحبت می‌کند و از مشکلات پیش پا افتاده زندگی خود شکایت می‌کند.
فیلم‌نامه نویس از نکته ظریفی برای فیلم نامه خود الهام گرفته و هنر کارگردانی در آن قابل تحسین است. موضوعی با چنین اراده عاطفی که از فیلم نامه یک کار چالش بر انگیز می سازد. وضعیت غم انگیز و دردناک برای یک زن، که هر چقدر هم که این احساس فقدان از طریق لنزها به تصویر کشیده شوند با این حال نمی‌توانند بازگوی حال و هوای زنی باشند که جنین خود را از دست می‌دهد و نمی‌توانند فرایند این از دست دادن را به طور کامل به نمایش بگذارند.
جنین برای مادر باردار، به خصوص در اولین بارداری ایجاد وابستگی عاطفی می کند. جنین از دست رفته می‌توانست به دنیا بیاید و زندگی کند ولی بنا به دلایلی از قصد یا سهوی حق زیستن از او گرفته شده در حالی که می‌توانست در آینده مردی قوی یا زنی شایسته باشد.
زن‌ها بعد از سقط دچار علایم غم و اندوه هستند و اشتیاق به داشتن بچه از دست رفته و تمایل به صحبت راجع به احساس فقدان با شریک احساسی خود دارند، چنانچه در فیلم می‌بینیم که خانواده کوچک، زنی که جنین خود را از دست داده در کنار او قرار می‌گیرند، همسرش او را در آغوش می‌کشد و این انسانی ترین لمس ممکن در فیلم و فضیلت اصلی فیلم است. لحظاتی بسیار سخت و دلخراش که قلب یک زن و مرد را جریحه‌دار می‌کند و روزنه کوچکی می‌شود برای مادری که جنین خود را از دست داده و برای اولین بار این مصیبت را تجربه می کند.
سالانه 20000 هزار زن سقط جنین را تجربه می‌کنند، جنین محصول مشترک یک رابطه عاشقانه است، اگر زنی از روی عشق به یک مرد نزدیک می‌شود قطعا، احتمال عوارض عشقی را هم پذیرفته و اگر در این رابطه عاشقانه و عاطفی جنین تشکیل شود این جنین مسئولیت مشترک مادر و پدر است و اگر زن یا مادر به هر دلیلی مجبور به سقط جنین شود افسردگی در او مستعدتر خواهد بود به خصوص در زنی که بار اول با این مشکل روبرو می شود و از طرف همسر، پارتنر یا شریک عاطفی خود مورد حمایت احساسی و عاطفی قرار نمی‌گیرد.
افسردگی بعد از سقط جنین ناراحتی برای نداشتن فرزندی است که ممکن است مدتی آرزوی آن را در سر پرورانده‌اید و اشتیاق زیادی برای بدنیا آمدنش داشته‌اید. در این مرحله افکار ناخوشایند به ذهن انسان هجوم می‌آورد و روانش را محاصره می‌کند مانند این که شاید من شایسته مادر شدن نیستم و تقصیر من بود. زن‌ها در چنین وضعیتی به حمایت ویژه‌ای از جانب مرد نیاز دارند چرا که ممکن است زن با جنین داخل شکم ارتباط برقرار کرده و آن را نوازش می‌کرده و برای خودش آینده‌ای ایده‌آل ترسیم می‌کرده است و حالا به یکباره باید تمام آن‌ها را کنار بگذارد. یک مرد همدل و حمایتگر در این زمان نیاز است که زن بتواند حرف‌هایش را با او در میان بگذارد.
گاهی اطرافیان به جای شنیدن غصه های فرد و درک احساسات می‌گویند: چیز مهمی نیست و با این جمله به این سوگ دامن می زنند، مگر می‌شود چیز مهمی نباشد؟… شنیدن صحبت های زن آسیب دیده، درآغوش گرفتنش، حتی فشردن دست هایش می‌تواند از بحران و حال و هوای دگرگون او کم کند.
وقتی یک زن متوجه بارداری خود می‌شود با جنین ارتباط عاطفی برقرار می کند و سقط جنین اولین و مهم ترین و بیشترین تاثیری را که دارد روی زن است. روی سلامت جسمی، روحی و میزان فعالیت اجتماعی و اقتصادی و تمام ابعاد زندگی یک زن تحت تاثیر این مسئله قرار می‌گیرد.
فیلم کوتاه هفته دوازدهم، یک فقدان اساسی در خنثی ترین فضا با یک موضوع سخت و شیوا است، که به از دست رفتن یک جنین می‌پردازد و لایه‌های پنهانی برای مخاطب دارد که با موسیقی زیبای فیلم همراه می‌شود و انگار کودکی در دنیا گم شده است.
شناسنامه فیلم:
12 SEMAINES نام فیلم: هفته دوازدهم
Marc Andre Girard کارگردان: مارک آندره ژیرارد
محصول:2015 کانادا
زبان: فرانسوی
مدت زمان فیلم: 13 دقیقه و 36 ثانیه
نویسنده: محبــــوبه کیائی(پژوهشگر هنر)
